Vragen of de Second Opinion bedrijfsarts

In 2017 is de Arbowet gewijzigd waarbij werkgevers hun contracten hebben moeten herzien met hun arbodienst of bedrijfsarts. In de praktijk blijkt dat de aandacht hierop weer is afgezwakt. Er is nog altijd onduidelijk over de mogelijk van de medewerker tot het aanvragen van een “second opinion”, vandaar dat we in dit bericht stilstaan bij meest voorkomende vragen:

Waar vind ik de procedure / werkwijze van mijn arbodienst?
Bij een gecertificeerde arbodienst is de procedure “werkwijze second opinion” openbaar gepubliceerd op de website. Deze kunt u dus downloaden en gebruiken om uw medewerkers te informeren of op te nemen in het personeelshandboek.

Wie moet de second opinion aanvragen?
De medewerker die het niet eens is met het advies moet zelf het verzoek voor het second opinion indienen bij de eigen bedrijfsarts. Deze moet in principe altijd aan het verzoek voldoen.

Aan wie stuurt de “second opinion-bedrijfsarts” het reïntegratie-advies?
Het advies wordt uitgebracht aan de “eigen bedrijfsarts” die vervolgens de begeleiding weer overneemt. Deze kan besluiten om het nieuwe advies over te nemen of zijn eigen advies te handhaven met een heldere onderbouwing.

Op welke adviezen kan een second opinion worden aangevraagd?
In hoofdzaak zal het vooral gaan om advisering rondom verzuimbegeleiding, echter bestaat het recht ook op een medisch onderzoek of andere gezondheidskundige adviezen in relatie tot werk. Bij een aanstellingskeuring is een second opinion uitgesloten.

Wie betaalt de kosten van een second opinion ?
U als werkgever ontvangt een factuur voor de gemaakte kosten van het second opinion van uw eigen arbodienst. Daarbij betaalt u de kosten van het extra spreekuur en de overdracht van medische stukken.

Wat is het verschil met een deskundigenoordeel van het UWV?
Een second opinion heeft als doel het medisch advies te controleren, terwijl het deskundigenoordeel de focus op de re-integratie-inspanningen legt.

Wordt er veel gebruikt gemaakt van de second opinion?
Nee en gelukkig maar. Als er sprake is van een goede voorbereiding van het spreekuur, een professionele bejegening in spreekkamer en aandacht voor de mening, omstandigheden en gevoelens van de medewerker, blijkt dat deze optie niet nodig is.